تفاوت ODD و ADHD (اختلال نافرمانی مقابله ای و بیش فعالی) چیست؟

بررسی اختلال ODD و ADHD در اختلالات رشدی عصبی مغز دارای سطوح پایینی از یک انتقال دهنده عصبی به نام نوراپی نفرین هست. نوراپی نفرین با دوپامین کاملا مرتبط است. دوپامین به کنترل مرکز پاداش و لذت مغز کمک می کند و الگوهای کنترل کننده را در مغز کنترل و هماهنگ می‌کند. عدم تعادل بین انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و نوراپی نفرین منجر به اختلالات رشدی عصبی و همچنین عملکردی شناختی می‌شود.  در این اختلالات فعالیت در چهار ناحیه عملکردی مغز مختل شده است.

مناطق مغزی که در ODD و ADHD درگیر می شوند عبارتند از:

1. قشر پیشانی این منطقه عملکردهای سطح بالای مغز را کنترل می کند، مانند: توجه عملکردهای اجرایی سازماندهی
2. سیستم لیمبیک این ناحیه در عمق بیشتری از مغز قرار دارد و احساسات و توجه را تنظیم می کند.
3. گانگلیون پایه نقص در این منطقه می تواند باعث (اتصال کوتاه) ارتباطات و اطلاعات بین مغزی شود. که منجر به بی توجهی یا تکانشگری می شود.
4. سیستم فعال کننده مشبک این سیستم اصلی ارتباط در میان بسیاری از مسیرهایی است که به مغز وارد و خارج می شوند.

اختلال در منطقه مشبک باعث چه اتفاقاتی می گردد؟

اختلال در قسمت مشبک می تواند باعث بی توجهی، تکانشگری یا بیش فعالی شود. اختلال ODD در کودکان همه کودکان کج خلقی را تجربه می کنند، ممکن است تحریک پذیر باشند یا از دستورالعمل ها پیروی نکنند. بنابراین، برای تشخیص این اختلال کودک باید این رفتارها را بیشتر نسبت به همسالان خود نشان دهد و مشکلات قابل توجهی ایجاد کند. کودکانی که ODD تشخیص داده می شوند، اغلب به عنوان (ناهمکار، سرکش و پرخاشگر) نسبت به همسالان، والدین، معلمان و دیگر افراد توصیف می شوند، اختلال ODD با الگوی فراگیر خلق و خوی خشمگین و تحریک پذیر، تمایلات بحث و جدل، رفتار سرکشی و کینه توزی مشخص می شود. اختلال ODD در کودکانی که تجربیات نامطلوبی را تجربه کرده باشند، شایع تر است.

پیشنهاد میکنیم بخوانید: درمان ADHD

در واقع هنگامی که کودکان به طور مداوم رفتار مخربی را تکرار می کنند که باعث ایجاد مشکلات جدی در خانه، مدرسه یا با همسالان می شود، به اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) تشخیص داده میشوند ODD یکی از شایع ترین اختلالاتی است که با ADHD رخ می دهد. بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای ODD با گذشت زمان بهبود می یابند. مطالعات نشان داده است که علائم و نشانه های ODD در حدود ۶۷ درصد از کودکانی که این اختلال را دارند طی ۳ سال از بین می رود. معیارهای تشخیص ODD برای اینکه کودک معیارهای تشخیصی ODD را داشته باشد، ۴ مورد از رفتارهای زیر باید حداقل در شش ماه گذشته وجود داشته باشد. عصبانی می‌شود و کنترل خود را از دست می‌دهد. حساس است و به راحتی اذیت می شود. اغلب با معلم، دوستان و افراد در ارتباط بحث می کند اغلب به طور فعال با درخواست ها یا قوانین مخالفت می کند. بطور عمد دیگران را آزار می دهد. اغلب دیگران را به خاطر اشتباهات یا رفتارهای نادرستشان سرزنش می کند.

آیا اختلال ADHD شایع است؟

اختلال ADHD در کودکان یکی از شایع ترین اختلالات رشدی عصبی دوران کودکی  ADHD است که معمولاً برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده می شود و اغلب تا نوجوانی و یا حتی بزرگسالی ادامه می یابد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه و کنترل رفتارهای تکانشی مشکل داشته باشند و یا ممکن است بدون فکر کردن به نتیجه عمل کنند یا بیش از حد تحرک و فعالیت باشند.

کودک مبتلا به ADHD ممکن است:

رویاپردازی داشته باشند فراموشکار یا سهل انگار باشند تحرک زیادی داشته باشند. پرحرفی کنند بی دقت باشند و رفتارهای خطرناک انجام دهند. نوبت را رعایت نمی‌کنند در کنار آمدن و ارتباط با دیگران مشکل دارند.

تفاوت اصلی ADHD و ODD چیست؟

تفاوت اصلی ADHD و ODD تفاوت اساسی در تفکیک این دو اختلال این است که با ADHD  کودک معمولاً در توجه کردن مشکل دارد و بیش فعال است، اما در ODD کودک نافرمانی، بداخلاق و عصبانی است. در حالی که تشخیص ADHD و ODD اغلب همزمان اتفاق می افتد، دلایل متعددی وجود دارد که کودک ADHD با ODD خود را نشان دهد. در نظر گرفتن دلایل زیر در جهت تشخیص همزمان این دو اختلال ضروری است. همپوشانی صفات ADHD-ODD مشکل در کنترل رفتار تکانشی در اختلال بیش فعالی مشکل در فرآیندهای عملکرد اجرایی از بالا به پایین مشخص می شود که منجر به عدم مهار و تکانشگری می شود. مشکل در تکانشگری ممکن است منجر به رفتارهایی شود که تحت ODD طبقه بندی میشوند.

کدام نوع  ADHD به ODD نزدیک تر است؟

الگوی بیش فعالی کودکان  ADHD-H یعنی هایپراکتیو احتمال بیشتری دارد که با ODD همزمان تشخیص داده شوند. در بیش فعالی، بدن نیاز به تحرک دارد و به محرک واکنش نشان می‌دهد. فرض کنید از کودک انتظار می رود که برای مدت طولانی بی حرکت بنشیند. در آن صورت، این ممکن است منجر به الگوی سرپیچی شود که آنها را از جای خود بلند می کند تا صندلی خود را ترک کنند. بنابراین تحرک بیش از اندازه ممکن است منجر به برخی از رفتارهای مخرب شود که با مشخصات ODD مطابقت داردکه این کار را برایروانشناس کودک بسیار سخت تر می کند.  الگوهای مبتنی بر حس حساسیت بالا و آستانه ی تحمل پایین می تواند منجر به افزایش تحریک پذیری و واکنش پذیری شود. در ODD و ADHD کودک به خواسته های اطرافیان و الگوهای تعیین شده نه میگوید، زیرا این کودکان فقط توانایی کنار آمدن و تطابق با محیط حسی خود را دارند و درک درستی از محیط پیرامون و اطرافیان خود ندارند. الگوهای پردازش مغزی کودکان مبتلا به ADHD و ODD مشکلات پردازش شنوایی بیشتری دارند و به صدا کمتر پاسخ می‌دهند.

مشکل شنیداری در افراد ADHD

کودکی که نسبت به ورودی شنیداری واکنش کمتری نشان می‌دهد، صدا را در محیط به راحتی درک نمی‌کند و ممکن است هنگام صحبت کردن دیگران به آنها پاسخ ندهد. ممکن است به نظر برسد که کودک در حال نادیده گرفتن یا نافرمانی است در حالی که در واقع صدا را ثبت نکرده است. همانطور که توضیح داده شد، دلایل زیادی برای مغز وجود دارد که تشخیص ODD و  ADHD را در کودک دچار مشکل و تناقض کند. به ویژه زمانی که کودک ODD تشخیص داده می شود و ADHD او نادیده گرفته میشود، این مسئله مشکل ساز است، زیرا این مسئله او را آسیب پذیر می کند و از درمان درست و آموزش صحیح دور میسازد. روانپزشکان باید از توانایی تشخیص ناخودآگاه برای تأثیرگذاری بر فرآیندهای تشخیص خود آگاه برخوردار باشند و باید قبل از تشخیص ODD و سایر اختلالات رفتاری مخرب، درباره عملکردهای عصبی و حسی اگاه باشند. هنگامی که با هر دو اختلال روبه رو هستیم، مهم است که والدین حمایت شوند و کودکان به حمایت‌های درمانی و آموزشی دسترسی داشته باشند تا راحت‌تر احساسات و در نتیجه رفتارهای خود را تنظیم کنند.

منبع: add.org

با ما در تماس باشید!

021 22 62 35 87

021 22 61 84 73

0905 44 33 753