درمان اختلال وسواس فکری – عملی (OCD)
اختلال وسواس فکری – عملی (OCD) قابل درمان است. اما اینکه از چه درمانی استفاده شود، بستگی به هدفی دارد که میخواهید از درمان کسب کنید. 2 درمان اصلی عبارتند از:
- درمان روانشناختی: نوعی درمان است که به شما کمک میکند با ترس ها و افکار وسواسی خود روبرو شوید، بدون اینکه آنها را با اجبار و به صورت موقت رفع کنید.
- دارو: درمان OCD با استفاده از دارو، معمولا به واسطه نوعی داروی ضد افسردگی انجام میگیرد که میتواند با تغییر تعادل مواد شیمیایی در مغز، به شما کمک کند.
پرسش 1: آیا نگران آلودگی (آلودگی، میکروب، مواد شیمیایی و تشعشع) یا ابتلا به بیماری جدی مانند ایدز هستید؟
پرسش 2: نگرانی بیش از حد برای نگهداری اشیا (لباس، مواد غذایی و ابزار) به ترتیب عالی یا دقیقاً مرتب شده دارید؟
پرسش 3: تصاویر مرگ یا سایر حوادث وحشتناک به ذهنتان خطور می کند؟
پرسش 4: افکار مذهبی یا جنسی شخصاً غیرقابل قبول است؟
پرسش 5: آیا شما خیلی نگران اتفاقات وحشتناک مانند آتش سوزی، سرقت یا جاری شدن سیل در خانه هستید؟
پرسش 6: آیا شما خیلی نگرانید که با اتومبیل خود به یک عابر پیاده برخورد کنید؟
پرسش 7: آیا شما خیلی نگران اتفاقات وحشتناک مانند شیوع بیماری هستید؟
پرسش 8: آیا شما خیلی نگرانید که چیز ارزشمندی را از دست بدهید؟
پرسش 9: آیا شما خیلی نگرانید که به دلیل اینکه به اندازه کافی مراقب نبودید به یک عزیز آسیب می رسد؟
پرسش 10: آیا نگران این هستید که بر اساس اصرار یا انگیزه ای ناخواسته و بی معنی مانند صدمه جسمی به یکی از عزیزان خود، هل دادن یک غریبه در مقابل اتوبوس، هدایت اتومبیل خود به سمت ترافیک رو به رو نگران باشید؟ تماس جنسی نامناسب یا مهمانان شام را مسموم می کنید؟
پرسش 11: آیا احساس کرده اید بارها و بارها کارهای خاصی را انجام می دهید، مانند شستشو، نظافت یا نظافت بیش از حد یا تشریفاتی؟
پرسش 12: آیا بارها و بارها کلیدهای روشنایی، شیرهای آب، اجاق گاز، قفل درها یا ترمز اضطراری را بررسی می کنید؟
پرسش 13: آیا احساس کرده اید بارها و بارها کارهای خاصی را انجام می دهید، مانند حساب، ترتیب، رفتارهای چرخشی (اطمینان از ارتفاع جوراب ها و ...)؟
پرسش 14: جمع آوری اشیاء بی فایده یا بازرسی زباله ها قبل از بیرون ریختن آنها؟
پرسش 15: تکرار اقدامات معمول (نشستن و برخاستن از صندلی، عبور از درب منزل و روشن کردن مجدد سیگار) به تعداد مشخصی یا تا زمانی که احساس کنید درست شود؟
پرسش 16: آیا باید اشیا یا افراد را لمس کنید؟
پرسش 17: بازخوانی یا نوشتن مجدد غیرضروری، باز کردن پاکت نامه ها قبل از اینکه از طریق پست ارسال شوند؟
پرسش 18: بدن خود را از نظر علائم بیماری معاینه می کنید؟
پرسش 19: پرهیز از رنگها (قرمز به معنای خون است) ، اعداد (13 بدشانس است) یا نامهایی که با وقایع ترسناک یا افکار ناخوشایند مرتبط هستند؟
پرسش 20: آیا نیاز به اعتراف دارید یا اینکه بارها و بارها خواستار اطمینان از این شده اید که آنچه گفته اید یا کاری که انجام داده اید درست است؟
جهت مشاهده نتیجه آزمون، لطفا اطلاعات زیر را بطور دقیق وارد نمایید:
معمولا برای اختلال وسواس فکری – عملی نسبتا خفیف، از یک دوره روان درمانی کوتاه مدت استفاده میشود. اما برای طیف های شدیدتر اختلال، اغلب از دوره طولانی تر درمان و دارو استفاده میشود. این درمانها میتوانند بسیار موثر باشند، اما باید بدانید که ممکن است چندین ماه طول بکشد تا متوجه اثربخشی آن شوید.
روان درمانی
روان درمانی اختلال وسواس فکری – عملی معمولا یک نوع درمان شناختی رفتاری (CBT) با مواجهه و پیشگیری از پاسخ (ERP) است. این درمان شامل:
- کار بر مشکلات و تقسیم آنها به بخش های جداگانه مانند: افکار، احساسات جسمانی و اعمال.
- تشویق شما به رویارویی با ترس ها و داشتن افکار وسواسی بدون رفع کردن آنها با رفتارهای اجباری. ابتدا با موقعیت هایی شروع میشود که کمترین اضطراب را ایجاد میکنند و به تدریج دشوارتر میشوند.
روان درمان فرآیندی دشوار است و ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما بسیاری از مردم متوجه میشوند که وقتی با وسواس های خود روبرو میشوند، در نهایت اضطرابشان بهبود مییابد یا از بین میرود. افراد مبتلا به وسواس فکری – عملی نسبتا خفیف، معمولا به حدود 10 ساعت درمان با درمانگر نیاز دارند و بین جلسات، تکالیفی را در خانه انجام خواهند داد. اما اگر شدت اختلال بیشتر باشد، ممکن است به دوره طولانی تری از درمان نیاز باشد.
دارو درمانی
اگر روان درمانی به تنهایی برایتان موثر نباشد یا شدت اختلال بیشتر باشد، ممکن است به دارودرمانی نیاز داشته باشید. داروی اصلی برای درمان وسواس، نوعی داروی ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است. این دارو با افزایش یک ماده شیمایی به نام سروتونین در مغز، به بهبود علائم وسواس کمک میکند. البته این دارو ممکن است اثرات جانبی مانند موارد زیر را به همراه داشته باشد:
- احساس آشفتگی، لرزش یا اضطراب
- احساس بیمار بودن
- اسهال یا یبوست
- سرگیجه
- مشکلات خواب (بی خوابی)
- سردرد
- میل جنسی کم
- افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود (احتمال آن کم است.)
اکثر عوارض جانبی پس از چند هفته با عادت کردن بدن به دارو بهبود مییابند، اما برخی از آنها ممکن است ادامه داشته باشند.
نویسنده: بیتاپیربوداقی
منبع: nhs.uk
