درمان پرخوری عصبی یا بولیمیا چیست؟

بولیمیا یا پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که باعث میشود شما مقدار زیادی غذا را در یک زمان بخورید (پرخوری) و سپس بخواهید از شر آن خلاص شوید (پاکسازی). علائم فیزیکی، رفتاری و عاطفی در این اختلال متفاوت است. علت دقیق پرخوری عصبی ناشناخته است و ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و رفتارهای آموخته شده باشد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی اغلب تمایل دارند بدنشان را از کالری اضافی خلاص کنند تا وزن یا شکل بدنی مطلوبی داشته باشند. پاکسازی ممکن است شامل استفراغ، استفاده از ملینها یا دیورتیکها، روزه داری، ورزش زیاد یا ترکیبی از آنها باشد. پرخوری عصبی معمولا در دوران نوجوانی شروع میشود و می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. افراد مبتلا به بولیمیا افرادی با اندازه های مختلف بدن هستند که سعی در کاهش وزن ندارند اما به دلیل تمرکز شدیدشان بر تصویر بدن، ترس شدیدی از افزایش وزن دارند. از آنجایی که پرخوری عصبی یک اختلال سلامت روان است، میتواند با احساس افسردگی، اعتماد به نفس پایین و اضطراب همراه باشد.

تشخیص بولیمیا

پرخوری عصبی یک وضعیت پزشکی جدی است که نیاز به تشخیص دقیق توسط یک متخصص سلامت روان دارد. در حالی که هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند پرخوری عصبی را تشخیص دهد، چندین شاخص وجود دارد که می تواند به تشخیص اینکه آیا فردی از اختلال خوردن رنج می برد یا خیر، کمک می کند.

تست های بولیمیا

• پزشکی و فیزیکی: پزشک می‌تواند برای بررسی علائم اختلال خوردن، از جمله کاهش یا افزایش سریع وزن، کم بودن وزن بدن، کم‌آبی بدن، سیکل‌های قاعدگی نامنظم، و نشانه‌های عدم تعادل الکترولیت در خون، معاینه فیزیکی انجام دهد.
• متخصصان سلامت روان: معمولاً از ارزیابی‌های روان‌شناختی مانند پرسشنامه اختلال خوردن (EDI) و تست پرخوری عصبی (BULIT) برای ارزیابی علائم پرخوری عصبی استفاده می‌کنند. این تست ها برای شناسایی الگوهای فکری مرتبط با پرخوری عصبی مانند تصویر بدنی تحریف شده، نگرانی شدید در مورد وزن و شکل بدن و احساس گناه بیش از حد مرتبط با غذا طراحی شده اند.
• مصاحبه و مشاهده: پر خوری ها، استفراغ به دست خود، محدودیت شدید رژیم غذایی و سایر رفتارهای مرتبط با پرخوری عصبی ممکن است از طریق مصاحبه و مشاهده شناسایی شوند.

مهم است که به یاد داشته باشید که هر مورد  پرخوری عصبی منحصر به فرد است و نیاز به توجه تخصصی از یک متخصص بهداشت روان واجد شرایط دارد. اگر شما یا شخصی که می شناسید هر یک از علائم یا نشانه های پرخوری عصبی را نشان می دهد، مهم است که در اسرع وقت از پزشک یا درمانگر کمک بگیرید.

علائم هشداردهنده که نشان می دهد فرد مبتلا به بولیمیا است

دانستن علائم هشداردهنده بولیمیا می تواند به شما کمک کند تا آن را به موقع شناسایی کنید و از افراد متخصص، کمک و درمان مناسب دریافت کنید. در ادامه برخی از علائم هشداردهنده وجود دارد که نشان می دهد ممکن است فردی به بولیمیا مبتلا باشد:

• خوردن مقادیر زیاد غذا در مدت زمان کوتاه (پرخوری)
• به طور مکرر در حین یا بعد از غذا به دستشویی رفتن
• آداب غذایی غیرمعمول مانند بریدن غذا به قطعات کوچک، شمارش کالری یا گرم
• اجتناب از برخی گروه های غذایی مثل چربی
• استفاده از حمام برای مدت طولانی بعد از غذا
• استفراغ بعد از غذا یا مصرف ملین ها یا دیورتیک ها
• پوسیدگی دندان و مشکلات لثه/دهان به دلیل اسید معده موجود در استفراغ
• ورزش بیش از حد یا وسواس به ورزش
• نوسانات شدید وزن
• اشتغال ذهنی به شکل و وزن بدن
• احساس گناه، شرم، انزجار یا افسردگی بعد از غذا خوردن
• کناره گیری از فعالیت ها و رویدادهای اجتماعی
• پرهیز از وعده های غذایی
• احتکار مواد غذایی
• نوسان غیر معمول در سطح انرژی

اگر این علائم هشدار دهنده را در خود یا کسی که می شناسید تشخیص دادید، مهم است که فوراً کمک بگیرید. اختلالات خوردن شرایط جدی سلامت روان هستند که نیاز به مراقبت حرفه ای دارند. هر چه زودتر به دنبال درمان باشید، شانس بیشتری برای بهبودی موفق خواهید داشت.

درمان

هنگامی که  پرخوری عصبی دارید، ممکن است به چندین نوع درمان نیاز داشته باشید، اگرچه ترکیب روان درمانی با داروهای ضد افسردگی ممکن است موثرترین روش برای غلبه بر این اختلال باشد. درمان به طور کلی شامل یک رویکرد تیمی است که شامل شما، خانواده، ارائه دهنده مراقبت های اولیه، یک متخصص سلامت روان و یک متخصص تغذیه با تجربه در درمان اختلالات خوردن است. همچنین، ممکن است یک مدیر پرونده برای مدیریت و هماهنگی درمان، داشته باشید.

• روان درمانی شناختی: هدف اصلی روان درمانی کمک به فرد در شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتارهایی است که به پرخوری عصبی کمک می کند.این ممکن است شامل درمان شناختی رفتاری شود، که به شما کمک می کند تا الگوهای غذایی خود را عادی کنید و باورها و رفتارهای ناسالم و منفی را شناسایی کنید و آنها را با باورهای سالم و مثبت جایگزین کنید.یا درمان بین فردی (IPT)، که به مشکلات در روابط نزدیک شما می پردازد و به بهبود مهارت های ارتباطی و حل مسئله شما کمک می کند و همچنین خانواده درمانی، که برای کمک به والدین و آموزش مداخله برای جلوگیری از رفتارهای غذایی ناسالم نوجوان خود، کمک به نوجوان برای به دست آوردن کنترل مجدد بر خوردن خود و کمک به خانواده برای مقابله با مشکلاتی که پرخوری عصبی می تواند بر رشد نوجوان و خانواده داشته باشد. و روانشناس مارشال لینهان رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) باشد.
• دارودرمانی: همچنین ممکن است در موارد خاصی داروها برای کمک به مدیریت علائمی مانند اضطراب یا افسردگی تجویز شوند. داروهای ضد افسردگی در صورت استفاده همراه با روان درمانی ممکن است به کاهش علائم بولیمیا کمک کنند.تنها داروی ضد افسردگی که به طور خاص توسط سازمان غذا و دارو برای درمان بولیمیا تایید شده است، فلوکستین (پروزاک)، نوعی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است که حتی اگر افسرده نباشید ممکن است به شما کمک کند.
• مشاوره تغذیه: مشاوره تغذیه می تواند برای افراد مبتلا به بولیمیا برای رسیدگی به مسائل مربوط به تغذیه، رفتارهای غذایی و تصویر بدن مفید باشد. یک متخصص تغذیه می تواند به افرادی که در حال درمان گرفتن هستند کمک کند تا عادات غذایی سالم تری داشته باشند و انتخاب های غذایی درست تری را ایجاد کنند.
• نظارت پزشکی: در صورت وجود هرگونه عارضه پزشکی مرتبط با پرخوری عصبی، مانند عدم تعادل الکترولیت یا مشکلات قلبی، نظارت پزشکی برای نظارت و رفع آن مسائل ضروری است.
• گروه های پشتیبانی: گروه های حمایتی می توانند برای کسانی که با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنند مفید باشند. آنها فضای امنی را برای افراد فراهم می کنند تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از بقیه افرادی که درگیر مبارزات مشابهی هستند بیاموزند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

علاوه بر درمان حرفه ای، این نکات خودمراقبتی را نیز دنبال کنید:

• به برنامه درمانی خود پایبند باشید: جلسات درمانی را نادیده نگیرید و سعی کنید از برنامه غذایی دور نشوید، حتی اگر باعث ناراحتی شما شود.
• با پرخوری عصبی آشنا شوید: آموزش در مورد وضعیت شما می تواند به شما قدرت و انگیزه دهد تا به برنامهدرمانی خود پایبند باشید.
• تغذیه مناسب را دریافت کنید: اگر خوب غذا نمی خورید یا مرتباً در حال پاکسازی هستید، به احتمال زیاد بدن شما تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نمی کند. با ارائه دهنده مراقبت های اولیه یا متخصص تغذیه خود در مورد مکمل های ویتامین و مواد معدنی مناسب صحبت کنید. با این حال، دریافت بیشتر ویتامین ها و مواد معدنی از غذا معمولاً توصیه می شود.
• با اطرافیانتان در تماس باشید: خود را از اعضای دلسوز خانواده و دوستانی که می خواهند سلامت شما را ببینند جدا نکنید.
• با خودتان مهربان باشید: در برابر اصرار برای وزن کردن یا چک کردن مکرر خود در آینه مقاومت کنید. اینها ممکن است کاری جز تقویت انگیزه شما برای حفظ عادات ناسالم نداشته باشند.
• در ورزش کردن محتاط باشید:با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود در مورد اینکه چه نوع فعالیت بدنی، در صورت وجود، برای شما مناسب است، صحبت کنید، به خصوص اگر برای سوزاندن کالری های پس از پرخوری بیش از حد ورزش می کنید.

مهم است که به یاد داشته باشید که بهبودی پرخوری عصبی با یک برنامه درمانی مناسب امکان پذیر است. ممکن است زمان ببرد، اما با تعهد و حمایت، می توان تغییرات پایداری ایجاد کرد که می تواند منجر به بهبود سلامت جسمی و روانی شود. اختلالات خوردن پیچیده است و نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر شما یا کسی که می شناسید با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کنید، لطفاً در اسرع وقت از یک متخصص کمک بگیرید.

منابع: koruspring.com و mayoclinic.org

با ما در تماس باشید!

021 22 62 35 87

021 22 61 84 73

0905 44 33 753