آیا من بیش فعالی دارم؟

بطور بالقوه اختلال بیش فعالی بر همه چیز تأثیر میگذارد. به همین دلیل با همه چیز از مدرسه و مشکلات رابطه گرفته تا چاقی و تصادفات رانندگی مرتبط است.  بعنوان معلم ریاضی یک دبیرستان دخترانه همیشه در مدیریت زمان دچار مشکل بودم، من می‌خواستم بی‌درنگ، آرام و خونسرد و به موقع به دبیرستان برسم. با این حال بیشتر روزها 10 دقیقه قبل از شروع کلاس ها به داخل پارکینگ می رفتم و دیوانه وار به دنبال مکانی برای پارک ماشینم می گشتم و سپس با دو دقیقه تاخیر به سمت کلاس خود می دویدم. بابت تأخیر خود دچار احساس خجالت می‌شدم، از استرس بالا و حس بی قراری که داشتم خوشم نمی‌آمد و می‌خواستم الگوی بهتری از خود برای دانش‌آموزانم نشان دهم. طی روان درمانی به کمک روانشناسم، متعهد شدم 45 دقیقه زودتر سر کار حاضر شوم و برای انجام این کار به اندازه کافی زودتر از خانه خارج شوم. هدفم را به دوستان و خانواده ام نیز گفتم و دو نفر از دوستانم و خواهرم پیشنهاد دادند که تا دو هفته، 15 دقیقه قبل از اینکه من هر روز خانه را ترک کنم، به من پیام بدهند یا با من تماس بگیرند. الان که روز خود را شروع می کنم خیلی آرام تر هستم. قبل از اینکه خیلی شلوغ شود، یک جای پارکینگ عالی در محوطه پیدا می کنم. یک ماه با موفقیت سپری شد. این یک روتین جدید است زیرا من یک عادت را تغییر دادم. من یک بزرگسال مبتلا به بیش فعالی هستم که هرگز در گذشته این کار را با موفقیت انجام نداده ام. من احساس می کنم خیلی بهتر شده ام.

برنامه ریزی برای مدیریت فعالیت روزمره زندگی تان نشان می دهد که چگونه ساعات و روزهای هفته خود را سپری می کنید. چه هنگام صبح باشد، چه زمان خواب، ورزش، نظافت، مراقبت از خود یا وعده های غذایی، این روال ها، ساختاری را ارائه میدهند که به ایجاد نظم در زندگی شما کمک میکند. با تمرین می توانید عادات جدیدی ایجاد کنید که می تواند اضطراب و استرس روزمره را کاهش دهد. کارکردهای اجرایی، مانند مدیریت زمان و تنظیم عواطف، راههایی برای پیشرفت در فعالیت های اجتماعی فرد هستند اما فعالیت اجرایی، برای مبتلایان به بیش فعالی دشوار است. کاهش استرس یکی از راههای پیشگیری از علائم بیش فعالی میباشد. زیرا فرد مبتلا به بیش فعالی با انتخاب افکار منطقی میتواند بر انتخاب تکانشی غلبه کند.

بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی چیست؟

اختلال نقص توجه یا بیش فعالی اغلب توسط روانپزشکان به عنوان یک اختلال رشد عصبی توصیف میشود که علائمش با بی توجهی، بی قراری، بی نظمی و تکانشگری مشخص میشود. افراد مبتلا به بیش فعالی اغلب در زمینه هایی که نیاز به صبر، تجزیه و تحلیل، توجه به جزئیات، پیروی از قوانین و تکرار دارد، دست و پنجه نرم میکنند. بیش فعالی شامل نقص عملکرد در یادگیری، مشکلات قابل توجه در اجرای مهارت های تحصیلی و شغلی البته نه بصورت خاص میباشد. همچنین موانع اولیه در توجه، حافظه و شناخت اجرایی مغز وجود دارد که عملکرد شناختی مغز را با اختلال مواجه میکند. اختلال در عملکرد اجرایی به صورت ناتوانی آشکار در برآورد صحیحِ زمان مورد نیاز برای تکمیل وظایف، مشخص می شود. کسانی که نقص عملکرد دارند معمولا مدت زمان لازم برای برنامه ریزی و انجام یک کار را دست کم می گیرند، به عنوان مثال، برنامه ریزی و آینده نگری شان نادرست است.

پیشنهاد میدهیم انجام دهید: تست آنلاین میزان افسردگی

از نظر آماری نیز، آمار بیش فعالی در سراسر جهان متفاوت است. به عنوان مثال، تغییرات قابل توجه در توصیفات تشخیصی، شیوه های ارجاع، و استفاده/عدم استفاده از داروها در ایالات متحده و اروپا را در نظر بگیرید. منبع دی اس ام، بیان می کند که شیوع بیش فعالی در ایالات متحده حدود 5٪ از کودکان و حدود 2.5٪ مربوط به بزرگسالان است. آمار بریتانیا شیوع حدود 3.6 درصد را گزارش می دهد.

درمان بیش فعالی

درمان بیش فعالی

تا 80 درصد از بیماران مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان به دارو پاسخ میدهند و داروهای متعددی نیز وجود دارند که میتوانند به طور موثری بیش فعالی بزرگسالان را درمان کند. از جمله محرک ها، داروهای غیر محرک، داروهای ضد افسردگی و داروهای نارکولپسی. اما بطور کلی دو پایه اصلی درمان بیش فعالی به شرح زیر است:

  • دارو. یک بخشِ درمانِ منطقی برای بیش فعالی، درمانهای دارویی می باشد. داروهای تایید شده می توانند کارآمدی مدار عصبی را تحت پوشش خود قرار دهند. برخی از محققان می گویند که داروها هوش را افزایش نمی دهند یا ضریب هوشی را افزایش نمی دهند، آنها فقط کارکرد سیستم های عصبی مغز را تعدیل می کنند. البته، در نتیجه مصرف داروهای محرک تسلط در تفکر، احساس و اجرا که برای ارزیابی عملکرد بسیار مهم است و ممکن ست به روش‌های غیرعادی ظاهر ‌شود از عوارض دارو باشد. اگرچه داروهای محرک روانی مانند متیل فنیدات و آمفتامین ها از داروهای اصلی جهت درمان دارویی متداول می باشد، عوارض جانبی رایج این داروها شامل اضطراب، از دست دادن اشتها، بی خوابی، کاهش رشد قد و افزایش جزئی فشار خون است.
  • درمان شناختی رفتاری؛ مداخلات روانی اجتماعی و رفتاری شامل طیف وسیعی از رویکردهای فردی، خانواده محور است. کار مرحله به مرحله (مانند گفتار درمانی، روان درمانی) با بزرگسالان به آنها کمک میکند تا احساسات، عواطف و شایستگیهای اجتماعی را رشد دهند. زیرا برای موفقیتهای اجتماعی و شغلی نیز ضروری است. گاهی احساس ناامیدی در فرد ناگزیر بصورت ناخواسته احساس میشود و تکرار ناخواسته احساس شکست در عملکرد فرد، در طول زمان منجر به تضعیف روحیه و عصبانیت مزمن میشود. این ناامیدی و همچنین آموزش مهارتهای مقابله با خشم، مستلزم گوش دادن فعال و درک موضوع روان درمانی است. روانشناس به کسانی که دارای ADHD هستند، کمک میکند از این بررسیهای معمول استفاده کرده و آنها را به عنوان نقاط قوت و خلاقیت در نظر بگیرند تا آنها را به سمت موفقیت در زندگی سوق دهد. طی درمان، تاب آوری در یک کلام گسترش می یابد. پاسخ‌های تطبیقی به طیفی از ناملایمات خاص که همگی اسفناک بوده اند، استرس سمی را برای فرد قابل تحمل‌تر می‌سازد و شخص می‌تواند به صورت استراتژیک‌تری به خودتنظیمی مسلط شود. هدف مداخلات آموزشی، روانی اجتماعی و روان درمانی هدفمند همین است زیرا فرد دارای ADHD خود را بطور آشکار در زندگی اجتماعی به‌عنوان شخص ناکارآمد می بیند. «داستان زندگی» فرد بسیار فراتر از یک «تشخیص» و یک نسخه دارویی است.

در ادامه عوارض دارویی؛ کاهش وزن، بدخلقی، نوسانات خلقی، تیک های صورت و کج خلقی احتمالی نیز ممکن است دیده شود. درمان ADHD بزرگسالان می تواند برای بسیاری از بیماران موثر باشد. ما امیدواریم که این مقاله در مورد ADHD همچنین دیدگاه جدیدی در مورد اختلال نقص عملکرد ارائه کرده باشد. اگر مشکلات خاصی در عملکرد شناختی خود احساس می کنید با متخصصین مرکز ما در ارتباط باشید تا به دنبال پیگیری در مورد ناتوانی های یادگیری و شغلی، اختلالات خاص یادگیری و استفاده از مهارتهای تحصیلی، سواد خواندن، نوشتن و محاسبات ریاضی باشید.

منبع: doi.org

لطفا به این مطلب امتیاز دهید:
[تعداد رای: 1 - میانگین امتیاز: 4]
contact us
با ما در تماس باشید!
اشتراک در شبکه های اجتماعی:
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
22623587 - 021 رزرو وقت تست آنلاین